Η επιτυχής επανεισαγωγή αυτού του απειλούμενου ενδημικού είδους φυκών ανοίγει τον δρόμο για έναν ευρύτερο επαναποικισμό στα ύδατα της Μεσογείου, ο οποίος οδηγεί στην αποκατάσταση των υφάλων και των λειτουργιών των οικοτόπων τους.
Η Ericaria amentacea είναι ένα ενδημικό φύκι της Μεσογείου που ζει σε παράκτιες βραχώδεις περιοχές και ενδιαιτήματα υφάλων. Εξαφανίστηκε στο Εθνικό Πάρκο Cinque Terre της Ιταλίας, στα τέλη του 20ου αιώνα, ως αποτέλεσμα της παράκτιας ανάπτυξης και της κατασκευής υποδομών. Η Ericaria amentacea διαδραματίζει βασικό ρόλο στη διατήρηση της θάλασσας, στηρίζοντας τη βιοποικιλότητα και τους τροφικούς ιστούς και δεσμεύοντας μεγάλες ποσότητες CO2.
Στο πλαίσιο του έργου ROC-POPLife που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα LIFE της ΕΕ, η διαχειριστική αρχή του Εθνικού Πάρκου Cinque Terre, το Πανεπιστήμιο της Γένοβας και το Πανεπιστήμιο της Τεργέστης πραγματοποίησαν πιλοτική παρέμβαση για την επαναφορά της Ericaria amentacea στους υφάλους της περιοχής Natura 2000 «Punta Mesco». Ο χώρος επιλέχθηκε καθώς δεν υπήρχαν πλέον σημαντικές απειλές σε αυτόν τον τομέα που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα αποτελέσματα της επαναφοράς.
Οι δραστηριότητες επικεντρώθηκαν στη φύτευση καλλιεργούμενων ιχθυδίων, μια μέθοδο που έχει σημαντικά πλεονεκτήματα όσον αφορά το χρόνο, το κόστος και τις οικολογικές επιπτώσεις σε σύγκριση με άλλες μεθόδους επανεισαγωγής. Ειδικότερα, κατέστη δυνατή η αποκατάσταση των ειδών χωρίς να αγγίξουν τους τόπους δότες, κάτι που ήταν απαραίτητο δεδομένης της κρίσιμης κατάστασης διατήρησης των ειδών σε ευρύτερη κλίμακα.
Χάρη στην επιτυχή πιλοτική παρέμβαση, έχουν φυτευτεί περισσότερα από 200.000 νεαρά άτομα. Τα νέα φύκια thalli (κλάδοι) έχουν ριζώσει κατά μήκος της ακτογραμμής και ήταν ήδη γόνιμα μόλις ένα χρόνο μετά την επανεισαγωγή τους. Η κρίσιμη πυκνότητα των φυκών που δημιουργήθηκαν και η φυσική αναπαραγωγή του μεταμοσχευμένου πληθυσμού δείχνουν ότι η αποτελεσματική αποκατάσταση των υφάλων και των λειτουργιών των οικοτόπων τους (π.χ. καταφύγιο για την πανίδα, παροχή τροφής και οξυγόνωση του νερού) είναι πιθανή μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, με καλές πιθανότητες επίσης ταχείας φυσικής επαναποικισμού.
Η νέα τεχνική επανεισαγωγής βελτιστοποιήθηκε ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είδους και της περιοχής. Το πρωτόκολλο καλλιέργειας ex-situ έχει δημοσιευθεί και είναι ευρέως διαθέσιμο στην επιστημονική κοινότητα για να επιτρέψει την υιοθέτησή του σε άλλους τομείς.
Ένα νέο έργο χρηματοδοτούμενο από το LIFE (REEForest LIFE) θα αναπτύξει μεθοδολογίες αποκατάστασης θαλάσσιων οικοτόπων με στόχο άλλα είδη και θα αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για την αποκατάσταση άλλων μεσογειακών «θαλάσσιων δασών».
